สวัสดีครับ Hello my friends, I am in Singapore!!!
วันนี้ผมจะพาทุกคนมาร่วมเดินเล่นไปตามธรรมชาติที่ Mac Ritchie Trail โดยจุดสำคัญ highlight อยู่ที่สะพาน Tree Top นั่นเอง
เริ่มจากลงสถานี Circle Line ชื่อ Marrymount แล้วเดินต่อตามทางอีกประมาณ 1.5 กิโล คือจริงๆ ก็นั่ง bus ได้นะ แต่เราจะมาเดินเล่นอยู่แล้วปะ เพิ่มอีกนิดจะเป็นไร
พอไปถึงที่จะเจอป้ายนี้ ถ้าไม่เจอแปลว่าพี่น้องเดินมาผิดทาง 5555
เดินเข้าไปด้านในตามป้าย Tree Top Walk จะเจอน้องลิงกลุ่มนี้มาต้อนรับ
สำหรับคนไม่ชอบลิงแบบผม ต้องขอเดินห่างซัก 6 เมตร
จากนั้นเดินตามป้าย Tree Top Walk ไปเลยครับ ระหว่างทางจะเจออ่างเก็บน้ำสวยๆ มีคนมาพายเรือตอนเช้าๆ
เดินไปอีกราวๆ 600 เมตรก็จะเจอทางขึ้นเขาละ เรามาเริ่มภารกิจกันได้ที่นี่ mission start!!!!
ทางเดินเป็นทางที่บดอัดเรียบร้อย ลาดชันเล็กน้อยเดินไปเรื่อยๆ อากกาศเย็นสบายจากอุโมงค์ต้นไม้ สูดออกซิเจนได้เต็มปอด เหมือนมาชาร์จพลังสะอาดให้ปอดอีกครั้ง หลังจากพังพินาศกับ pm 2.5 ที่กรุงเทพมาต่อเนื่อง
ไม่ต้องกลัวเปลี่ยวเพราะมีเพื่อนร่วมทางตลอด แม้เดินๆ ไปจะมองซ้ายขวาหน้าหลังไม่เจอใครก็ตาม เพราะแยกกันตาม pace ของแต่ละคน
ช่วงแรกๆ แรงยังดี ถ่ายกับหลักระยะทางเป็นที่ระทึก
บรรยากาศร่มรื่น เดินป่าได้ทั้งๆ ที่แค่ไม่กี่สถานีจาก Orchard
มาถึงจุดนี้เริ่มเมื่อย 5555 แต่ไม่เป็นไร มีน้องฮัทให้นั่งพัก
เจอทางแยกให้เลี้ยวตามป้าย
จะเริ่มเข้าเขตทางที่ทันสมัย มีการพัฒนา แถวนี้เป็นจุดเริ่มเดินของคนที่ขับรถขึ้นมาด้วย
จากนั้นจะเจอป้ายให้เลี้ยวเข้าป่าอีกครั้ง ไม่ต้องสนใจไม้กั้น เค้ากั้นรถไม่ได้กั้นคน
มาถึงจุดนี้เริ่มรู้สึกอยากร้องเพลงพี่เบิร์ดขึ้นมา
“ชั้นมาทำอะไรที่นี่ ชั้นมาทำอะไรที่นี่”
แต่ชีวิตมันต้องเดินต่อไปเซ่ แป๊บนึงก็เจอที่พัก เข้าห้องน้ำล้างหน้า ดื่มน้ำ ปัสสาวะ 5555 เริ่มเจอกลุ่มเด็กมัธยมต้นเพิ่งเดินลงมาจาก Tree Top แต่ละคนบ่นว่า I want to go home !!! ผมแอบคิดในใจ อ่อนว่ะพวกนาย
เดินต่อครับ ไปเรื่อยๆ จะเป็นทางลาดยางซักพักก็ถึงละ ให้เลี้ยวซ้ายลงสะพานไม้
สวยจุง
จากตรงนี้ห้ามเดินสวนกลับนะตัว 1 way la (มีลาเพราะที่นี่สิงค์โปร์)
สะพาน Tree Top เป็นสะพานเหล็กขึงกับเสา ด้านล่างมองทะลุซี่ๆ ตะแกรงลงไปได้ ชิลล์ดีครับ ลมเย็นๆ พัดแรงผสมกับธรรมชาติ ต้นไม้และนกร้อง
เห็นอ่างเก็บน้ำด้วย บรรยากาศดีสุดๆ เราเดินมาราวๆ 5 km แล้ว
เดินลงกันครับ แต่ก่อนลงต้องขึ้นสะพานไม้ทาสีเหลืองตรงนี้ก่อน ความรู้สึกคือเหนื่อยมากกก รู้สึกว่าไม่น่าเดินจาก MRT มาเลย เข้าใจละว่าเด็กมัธยมกลุ่มนั้นรู้สึกยังไง อยากกลับบ้านนน ฮือๆๆๆ
ควานหากระเช้า หรือป้ายรถเมล์ มีมั้ย? ไม่มี
มีทางแยกเอาไงดี ทางขวาเดินไปเหมือนใกล้กว่า ไปทางนี้ละกัน my god !!! เจอฝูงลิงขวางถนน ย้อนกลับทางที่ขึ้นมาก็ได้ฟะ
ทางนี้เดินกลับไปที่ห้องน้ำ ออกมาที่ถนนที่กำลังสร้างอะไรไม่รู้ แถมเจอลิงเหมือนกัน โชคดีมีตัวเดียว พอเดินหลบๆ พี่เค้าได้
เจอหลักกิโลที่เมื่อกี้ถ่าย เอ่อด้านหลังกับด้านหน้าเป็นคนละระยะ
ตอนนี้ไม่สนใจอะไรละ เปิด Facebook ดูแก้เหนื่อยอย่างเดียว
เงยหน้ามาอีกที เจอพระบิดาไผ่ สูงใหญ่มากกก
สิบกิโลละคร้าบบบ หายเหนื่อยละ เริ่มสนุกกับธรรมชาติอีกครั้ง สวัสดีน้อง silver and gold
ลงสู่พื้นราบโดยสวัสดิภาพ เจอทะเลสาบบนอ่างเก็บน้ำเดิมที่ผ่านตอนขาขึ้น รู้สึกว่ามันสวยขึ้นมาก
2 ชม.กว่าๆ ที่เดิน เดินไป 2 หมื่นกว่าก้าว แถมเป็นทางลาดขึ้น
จบละครับ ใครอยากมาเดินอะไรแปลกๆ มาฟอกปอดมาเติมพลังออกซิเจนแบบผม มาง่ายๆ สบายๆ แค่สิงค์โปร์เอง
ตอนนี้ขอไปหาอะไรกินก่อนนะครับ หิวจริงจัง
